Monday, October 25, 2010

കവിത


ഒരു പഴയചിത്രം.
നിന്നെപ്പോലെ ഏതോ ഒരാള്‍ ...

ഇതിലേക്ക് നോക്കുമ്പോള്‍
എനിക്ക് നിന്നെ ഓര്‍മ്മവരുന്നു...
ഗ്രീഷ്മവും കണ്ണീരും നിറയുന്നു..
"...അസ്തമിക്കുന്ന സൂര്യനെ കാണാം,
ഇവിടെ ഇരുന്നാല്‍ സെമിത്തേരി കാണാം."

വിട.

15 Comments:

kichu / കിച്ചു October 25, 2010 at 10:12 AM  

:((

Unknown October 25, 2010 at 10:55 AM  

:))

Sranj October 25, 2010 at 11:36 AM  

നിറങ്ങള്‍ നഷ്ടപ്പെട്ട ചിത്രം!

sHihab mOgraL October 25, 2010 at 1:06 PM  

ജീവിതത്തിന്റെ നേര്‍ചിത്രം..
മനോഹരമായി പകര്‍ത്തിയിരിക്കുന്നു..

അനൂപ് :: anoop October 25, 2010 at 3:09 PM  

wow!!

Bindhu Unny October 25, 2010 at 4:31 PM  

നോവ് പടര്‍ത്തുന്ന ചിത്രവും വരികളും.

prathap joseph October 25, 2010 at 8:45 PM  

nice...

sm sadique October 25, 2010 at 8:49 PM  

ഞാൻ ഏതോ പകൽ കിനാവിലാണ്……
അത് കൊണ്ട് എനിക്കും കാണാം എന്റെ കബറിടം.

ഇസ്മായില്‍ കുറുമ്പടി (തണല്‍) shaisma@gmail.com October 25, 2010 at 10:04 PM  

അതില്‍ നിന്ന് ഒരു കൈക്കുമ്പിള്‍ വെള്ളം കോരുക.സൂര്യനും ആകാശവും നിന്റെ കൈക്കുള്ളിലൊതുക്കാം.

Unknown October 25, 2010 at 10:26 PM  

ചിത്രവും കവിതയും കാലോചിതം അയ്യപ്പണ്ണനു ആദരാഞ്ജലികള്‍

അലി October 26, 2010 at 12:38 AM  

ഒറ്റയ്ക്കിരിക്കട്ടെ!

Jasy kasiM October 26, 2010 at 9:04 AM  

നന്നായി, ചിത്രവും വരികളും..ഏകാന്തതയുടെ തീരങ്ങളിലീ അയ്യപ്പന്റെ ഓർമ്മച്ചിത്രം!

ജയരാജ്‌മുരുക്കുംപുഴ October 26, 2010 at 5:21 PM  

nerkaazhcha....... abhinandanangal.........

M.A Bakar October 28, 2010 at 10:34 AM  
This comment has been removed by the author.
M.A Bakar October 28, 2010 at 10:39 AM  

സെമിത്തേരി നമ്മില്‍ അങ്കലാപ്പുണ്ടാക്കുന്നില്ല.

ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കുന്നത്‌ നാം മരിക്കില്ല എന്നാണ്‌ .. !

മറ്റാരൊക്കെയോ മരിക്കുന്നു....

പക്ഷേ അയാള്‍ ഒരു ചോരത്തൂവല്‍ കണി

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ഒറ്റക്കണ്ണന്‍

My photo
ഒട്ടും പരിചയമില്ലാതെയീ ഇടവഴിയില്‍. ആരും തിരിച്ചറിയപ്പെടാതെയീ ആള്‍ക്കൂട്ടത്തില്‍. ഇനിയുമൊട്ടുമില്ലെന്നോരോ നിമിഷവും.

ഇതുവരെ

Blog Widget by LinkWithin

കൂട്ടുകാര്‍

Subscribe

Enter your email address: