ഉള്ളതെല്ലാം വ്യര്ത്ഥമാണെന്ന് തോന്നിപ്പിയ്ക്കും വാര്ധക്യത്തിന്റെ ചില മുഖങ്ങള്... നിസ്സഹായതയുടെ ഒരു കാലം മുന്നിലുണ്ടെന്ന ഒരു ഓര്മ്മപ്പെടുത്തല് പോലെ...
ഉള്ളതെല്ലാം വ്യര്ത്ഥമാണെന്ന് തോന്നിപ്പിയ്ക്കും വാര്ധക്യത്തിന്റെ ചില മുഖങ്ങള്... നിസ്സഹായതയുടെ ഒരു കാലം മുന്നിലുണ്ടെന്ന ഒരു ഓര്മ്മപ്പെടുത്തല് പോലെ...
"ചെറുപ്പത്തില് അവരന്നെ വളര്ത്തി വലുതാക്കിയ പോലെ ഈ വാര്ധക്യത്തില് അവര്ക്കു നീ കരുണയുടെ ചിറകുകള് വിടര്ത്തി കൊടുക്കേണമേ..." ചില ഓര്മ്മപ്പെടുത്തലുകള്...
ഹഹ ബിനോയ്... വാഴക്കൊടന്റെ ആ “ഓയില് ലിഫ്റ്റിങ് ടെക്നോളജി” പോസ്റ്റ് കണ്ട അറബി അവനെ ജോലിയില് നിന്നും പറഞ്ഞു വിട്ടു. ശമ്പളം ഒന്നും വേണ്ട, ഭക്ഷണം മാത്രം മതി എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോള് കണ്ണ് നിറഞ്ഞു പോയി. അങ്ങനെ ഒരു ദുര്ബല നിമിഷത്തില് പഹയനെ ഡ്രൈവറായി വെക്കേണ്ടി വന്നു. ഇപ്പൊ ബോണസ് വേണം. ഇന്ക്രിമെന്റ്റ് വേണം എന്നൊക്കെ പറയുന്നു. എന്താ ചെയ്യുക.
ഇന്നു ഞാന് നാളെ നീ! അതോര്ക്കാതെ ചിരംജീവിയാണു ഞാന് എന്ന മൂഢവിചാരത്തില് എന്തൊക്കെയോ നേടിയെടുക്കാനുള്ള തിടുക്കത്തില് പിന് തലമുറയെ അവഗണിച്ച് കുതിച്ചുപായുന്ന ഹേ, മനുഷ്യാ, നീ എത്ര മൂഢന്!മനുഷ്യന് എന്തു നിസ്സഹായന്!
മോനെ ബിനോയി, ഞാന് ഇവിടെ വന്നിട്ടില്ല ഒന്നും കണ്ടിട്ടില്ല, എനിക്കീ കുറുമ്പത്തള്ളയെ അറിയത്തുമില്ല.പിന്നെ നീ എന്തോ ഡ്രൈവറെന്നോ മറ്റോ പറഞ്ഞ പോലെ. പകലേ നീ വല്ലതും പറഞ്ഞോ? എനിക്ക് തോന്നീതവും ...:)
പ്രിയ കനല് .. പ്രതിഫലം ഒന്നും ഉദ്ദേശിച്ചിട്ടില്ല. കുറുമ്പ മുത്തശ്ശിയും ഞാനും.. :) നിസ്സഹായതയുടെ ഒരു കാലം മുന്നിലുണ്ടെന്ന ഒരു ഓര്മ്മപ്പെടത്തല് മാത്രം...
അഭിപ്രായം അറിയിച്ച എല്ലാ കൂട്ടുകാര്ക്കും നന്ദി.. സ്നേഹപൂര്വം പകല്.
മകന്: ഈ അമ്മക്ക് ഒന്നും മനസ്സിലാവില്ല, അവിടെ എങ്ങാനും പോയി അടങ്ങി ഇരിക്കുന്നുണ്ടോ,മനുഷ്യന് നൂറു കൂട്ടം പണി ഉള്ളപ്പോഴാ, ശല്യം ..... അമ്മ: [മകനെ നിനക്കും ഉണ്ടായിരുന്നു ഇത് പോലൊരു അവസ്ഥ(കുട്ടിക്കാലം).. അന്ന് ഞാന് ഇത് പോലെ ആയിരുന്നു പെരുമാറുക എങ്കില് നീ ഇപ്പോള് എന്താകുമായിരുന്നു?]
47 Comments:
ഉള്ളതെല്ലാം വ്യര്ത്ഥമാണെന്ന് തോന്നിപ്പിയ്ക്കും
വാര്ധക്യത്തിന്റെ ചില മുഖങ്ങള്...
നിസ്സഹായതയുടെ ഒരു കാലം മുന്നിലുണ്ടെന്ന
ഒരു ഓര്മ്മപ്പെടുത്തല് പോലെ...
ഓര്മപ്പെടുത്തല് നന്നായി..
ഈ തെളിവും.......
പാവം തോന്നുന്നു ആ അമ്മൂമ്മയോട്..
ചുവരില് പതിഞ്ഞ ആ കൈയ്യടയാളം എന്തൊക്കെയോ വിളിച്ചു പറയുന്ന പോലെ.....
ഒരു ഓര്മ്മപ്പെടുത്തല് പോലെ...
:(
Ramaadaanile ee oramppeduthal nannaayi
സങ്കടം
ഊന്നുവടിയും തിരയേണ്ടിവരുമ്പോള്?
"ചെറുപ്പത്തില് അവരന്നെ വളര്ത്തി വലുതാക്കിയ പോലെ ഈ വാര്ധക്യത്തില് അവര്ക്കു നീ കരുണയുടെ ചിറകുകള് വിടര്ത്തി കൊടുക്കേണമേ..."
ചില ഓര്മ്മപ്പെടുത്തലുകള്...
ജീവിതത്തിലെപ്പോഴാണ് ഊന്നുവടികളില്ലാതെ നാം നിവര്ന്നു നിന്നിട്ടുള്ളത്. വാര്ധക്യത്തില് ഊന്ന് ഒരു മരവടിയിലേക്കു ചുരുങ്ങുമെന്നു മാത്രം.. ചിന്തിപ്പിക്കുന്ന ചിത്രം.. ഇതിനെയാണോ ചിത്രമെഴുത്ത് എന്നു പറയുന്നത്..
നല്ല ചിത്രം. അടിക്കുറിപ്പും.
പാവം..
പകലാ,
നല്ല ചിത്രം.
ഇച്ചിരൂടെ സൈഡില് നിന്നായിരുന്നേല് കൂടുതല് നന്നാക്കാമായിരുന്നെന്ന് തോന്നുവാ.
നിസ്സഹായതയുടെ ഒരു കാലം മുന്നിലുണ്ടെന്ന
ഒരു ഓര്മ്മപ്പെടുത്തല് പോലെ...
മായുന്നില്ലല്ലോ ഈ ചിത്രവും വരികളും മനസ്സിൽ നിന്നു
പകല്...
മച്ചാ മായാത്ത ഒരു ചിത്രം :0(
ഇന്നു ഞാന്, നാളെ നീ...
പറയാതെ പറഞ്ഞു നീ ഈ മനോഹര ചിത്രം കൊണ്ട്!
ഓ.ടൊ: ഈ ചിത്രം എടുക്കാന് നിന്നെ കൊണ്ടെത്തിച്ച എനിക്ക് ഞാന് നന്ദി പറയുന്നു, :)ഇത് “കുറുമ്പത്തള്ള”,വയസ് 90 ന് മുകളില്.
ഏഷ്യാനെറ്റില് കണ്ടു....ബ്ലോഗുകളും താങ്കളുടെ അഭിമുഖവും.
ആശംസകള്....
നാളത്തെ നമ്മൾ.....!!
ഇത്രയും എത്തുന്നതിനു മുൻപ് തീർത്തു തരണേ.....
ഇതു വളരെ നന്നായിട്ടുണ്ട് കിനാവാ
കുറുമ്പ മുത്തശ്ശിയെ കാണാനെത്തിയ കൂട്ടുകാര്ക്കെല്ലാം നന്ദി.
ഈ ചിത്രമെടുക്കാന് എനിക്കു വണ്ടി നിറുത്തി തന്ന വാഴക്കോടന് പ്രത്യേക നന്ദി :)
നന്ദി സബിതാബാല. :)
ഭാരമേറ്റിയേറ്റി വളഞ്ഞു പോയൊരു അമ്മ മരം..
ശരിയ്ക്കും ഒരു ഓര്മ്മപ്പെടുത്തല് തന്നെ, മാഷേ. നന്നായി
വിറയ്ക്കും ഊന്നുവടിയിലേയ്ക്കു
ഇന്നിന്റെ വികലാക്ഷരങ്ങള്
മൊഴിമാറ്റം നടത്തുമ്പോള്
കൈത്താങ്ങു നല്കാന്
അനുഭവങ്ങളുടെ തഴമ്പു വീണ
സഹനശിലകളില്..
കനിവു ബാക്കി കാണുമോ..
ഇന്നേ ഞെട്ടലുണ്ടാക്കുന്ന നാളെയുടെ ഞാന് ..
അല്ലെങ്കില് നീ....
B&W nte oru power...
കൊയ്യുവാനോ,ഹാ ജീവിതഭാരം കൊണ്ടു താനോ കുനിഞ്ഞൊരീ മുത്തി
വായ്ച്ചെഴും കന്നിപ്പാടത്തൊരുണ്ണിയാർച്ചപോൽ പണ്ടു മിന്നിയ തന്വി....
(ഛെ!ഞാൻ എന്തൊരു ജന്മമാണ്!ഈ പിടയ്ക്കുന്ന ജീവനു ചുവട്ടിൽ കവിതയെഴുതി വെയ്ക്കുന്ന ബോറൻ)
വളരെ നല്ല ചിത്രം...just loved it..
നന്നായി
പകലേ അമ്മൂമ്മ ഗലക്കി.
ഈ വാഴക്കോടന് നിന്റെ ഡ്രൈവറാ ?? :)))
ഹഹ ബിനോയ്... വാഴക്കൊടന്റെ ആ “ഓയില് ലിഫ്റ്റിങ് ടെക്നോളജി” പോസ്റ്റ് കണ്ട അറബി അവനെ ജോലിയില് നിന്നും പറഞ്ഞു വിട്ടു. ശമ്പളം ഒന്നും വേണ്ട, ഭക്ഷണം മാത്രം മതി എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോള് കണ്ണ് നിറഞ്ഞു പോയി. അങ്ങനെ ഒരു ദുര്ബല നിമിഷത്തില് പഹയനെ ഡ്രൈവറായി വെക്കേണ്ടി വന്നു. ഇപ്പൊ ബോണസ് വേണം. ഇന്ക്രിമെന്റ്റ് വേണം എന്നൊക്കെ പറയുന്നു. എന്താ ചെയ്യുക.
ഹും.. വേണ്ടത്ര ആലോചനയില്ലാത്ത പണിയായിപ്പോയി പകലേ.
ഓന് ഭക്ഷണം കൊടുക്കണ കാശൊണ്ടെങ്കി മൈക്കേല് ഷൂമാക്കറെ ഡ്രൈവറാക്കാരുന്നു. :))
ഉള്ളതെല്ലാം വ്യർത്ഥമെന്ന് തോന്നാൻ ഏത് അവശതയും മതിയാവും.അത് അനുനിമിഷം അനുഭവിക്കുന്നതുകൊണ്ട്.
ഇന്നു ഞാന് നാളെ നീ! അതോര്ക്കാതെ ചിരംജീവിയാണു ഞാന് എന്ന മൂഢവിചാരത്തില് എന്തൊക്കെയോ നേടിയെടുക്കാനുള്ള തിടുക്കത്തില് പിന് തലമുറയെ അവഗണിച്ച് കുതിച്ചുപായുന്ന ഹേ, മനുഷ്യാ, നീ എത്ര മൂഢന്!മനുഷ്യന് എന്തു നിസ്സഹായന്!
sthis one is touching...great frame..
പകലെ കലക്കി ഈ വ്യത്യസ്ത തന്നെ നിങ്ങളുടെ സ്റ്റൈൽ
മോനെ ബിനോയി, ഞാന് ഇവിടെ വന്നിട്ടില്ല ഒന്നും കണ്ടിട്ടില്ല, എനിക്കീ കുറുമ്പത്തള്ളയെ അറിയത്തുമില്ല.പിന്നെ നീ എന്തോ ഡ്രൈവറെന്നോ മറ്റോ പറഞ്ഞ പോലെ.
പകലേ നീ വല്ലതും പറഞ്ഞോ?
എനിക്ക് തോന്നീതവും ...:)
ormapeduthal pedippikkunnu..
പാവം തൊണ്ണൂറ് കഴിഞ്ഞയൊരു മുത്തശ്ശി,
അവരെ പോലും ഈ കഴുകന്റെ “ഒറ്റക്കണ്ണ്” കൊത്തിയെടുത്തല്ലോ?
ചിത്രം പതിവുപോലെ നന്നായിരിക്കുന്നു.
ഈ ചിത്രത്തിന്റെ “മോഡലിന്” പ്രതിഫലം വല്ലോ കൊടുത്തോ? ഇല്ലെങ്കില് ഞാനൊരു കേസ് ഫയല് ചെയ്യാന് പോവുകയാ. ഇത്രേം ധാന്യമണികള് നിനക്ക് കിട്ടിയില്ലേ പകലേ?
എന്തെങ്കിലും അവര്ക്ക്?
ഒറ്റക്കണ്ണിലല്ല...മനകണ്ണിലാണ് ഈ ചിത്രങ്ങള് പതിയേണ്ടത്.............
വിത്സ ന്റെ ഇന്റർവ്യൂവിൽ നിന്നാൺ ഇവിടെ എത്തിയത്........അഭിനന്ദനങ്ങൾ
വളരെ നല്ല ചിത്രം.....
പ്രിയ കനല് .. പ്രതിഫലം ഒന്നും ഉദ്ദേശിച്ചിട്ടില്ല.
കുറുമ്പ മുത്തശ്ശിയും ഞാനും.. :)
നിസ്സഹായതയുടെ ഒരു കാലം മുന്നിലുണ്ടെന്ന
ഒരു ഓര്മ്മപ്പെടത്തല് മാത്രം...
അഭിപ്രായം അറിയിച്ച എല്ലാ കൂട്ടുകാര്ക്കും നന്ദി..
സ്നേഹപൂര്വം പകല്.
nice...........
മകന്: ഈ അമ്മക്ക് ഒന്നും മനസ്സിലാവില്ല, അവിടെ എങ്ങാനും പോയി അടങ്ങി ഇരിക്കുന്നുണ്ടോ,മനുഷ്യന് നൂറു കൂട്ടം പണി ഉള്ളപ്പോഴാ, ശല്യം .....
അമ്മ: [മകനെ നിനക്കും ഉണ്ടായിരുന്നു ഇത് പോലൊരു അവസ്ഥ(കുട്ടിക്കാലം).. അന്ന് ഞാന് ഇത് പോലെ ആയിരുന്നു പെരുമാറുക എങ്കില് നീ ഇപ്പോള് എന്താകുമായിരുന്നു?]
ഊന്നു വടികളും നഷ്ടപ്പെടുമ്പോള് ...........
Post a Comment